Friday, April 5, 2019

Blackpink - KILL THIS LOVE (Easy Lyric)

Learning Lisa's 'Kill This Love' RAP in 60% Lower Speed to 100% - Blackpink

Yea yea yeah.

honsa gateun Hi
keteun angma gateun Bye
mebeon michildeushan High
dwien baetoya haneun Price
igeon dab-i eobsneun Test
maebeon sogdeolado Yes
taghan gamjeong-ui noye
eol-eo jug-eul saranghae

Here I come kick in the door
gajang doghan geollo jwo
peonhadi peonhan geu love
deo naenwabwa give me some more
araseo maedallyeo byeolang keut-e
hanmadimyeon to like hebeolle hae
geu tateushan teollim-i saeppalgan seollem-i
machi heaven gatgessjiman
You might not get it in

Look at me Look at you
nuga deo apeulka
You smart nuga You are
du nun-e pinunmul huluge doendamyeon
So sorry nuga You are
na eotteoghae nayaghan nal gyeondil su eobso
aesseo du nun-eul galin chae
saranghae sumtong-eul keun-eoyageso

Let's kill this love!
Yeah, yeah, yeah
Rum, pum, pum, pum, pum, pum, pum
Let's kill this love!
Rum, pum, pum, pum, pum, pum, pum

Feelin’ like a sinner
Its so fire with him I go boo hoo
He said you look crazy
Thank you baby
I owe it all to you
Got me all messed up
His love is my favorite
But you plus me
Sadly can be dangerous

Lucky me, lucky you
gyeolgug-en geojimal we lie
So what so what
man-yag-e naega neol jiuge
doendamyeon So sorry
I’m not sorry
na eotteoghae nayaghan nal gyeondil su eobso
aesseo nunmul-eul gamchun chae
saranghae sumtong-eul keun-eoyageso

Let's kill this love!
Yeah, yeah, yeah
Rum, pum, pum, pum, pum, pum, pum
Let's kill this love!
Rum, pum, pum, pum, pum, pum, pum

We all commit to love
That makes you cry
We’re all making love
That kills you inside

We must kill this love
Yeah, it's sad but true
Gotta kill this love
Before it kills you too
Kill this love
Yeah, it's sad but true
Gotta kill this love
Gotta kill Let's kill this love!

Jennie - SOLO (Live Cover)

Saturday, June 4, 2011

Bojonegoro matoh

Bojonegoro tempatku bermimpi
Wujudkan masa depan nan jaya
Makmur damai sejahtera
Hijau indah asri tampak dimata

Tunas tunas muda tumbuh subur
Dan smangat slalu lahir trobosan
Jalani semua ini kehidupan
Saling mencinta senafas dan sejiwa

   Reff:

Tanah gerak hujan dan banjir
Kering waktu kemarau
Kekurangan keterbatasan
Cambuk untuk berkarya jaya

Bojonegoro smangat berbenah
Bojonrgoro tak henti berkarya
Bojonegoro semua pasti suka
Bojonegoro matoh


Cipt. Kang Yoto

Wednesday, May 25, 2011

Cerkak " 13 Maret "


Kukuruyuuuuk... suara pitik jago ing ngguri omah, nangekake Diah kang isih turu ing kamar. Kabukak mata kang amba ing raine Diah lan ketok ayu mbok menawa lagi tangi saka turune lan durung mambu banyu iku.

Diah banjur tangi lan adus, amargo deweke kudu sekolah isuk iku. Diah yaiku murid kelas 2 SMP ing deso Mangunkarso. Dheweke nduweni akeh prestasi kang nyenengake wong tuwane. Nanging, kahuripane mesoso awiwit dheweke di tingal bapake lunga. Iku anggowo kasangsaraan kang nyikso Diah lan si mboke.

Sauwise Diah adus, dheweke salin lan mara ing pawon. Dheweke marani Si mbok kang isih masak lemper.

“Mbok, panjenengan mboten usah merdamel malih. Kersane kula mawon kang merdamel kangge mboke. Panjenengan sampun sepuh.”
“Ojo nduk, kowe kuwih becik sinau ing sekolahan. Si mbok isih kuwat kok”

Diah anyoba ngganteni simbkok kang dadi bakul lemper. Nanging, si mbok amung pingin anake dadi wong pinter kang ora susah kaya dheweke. Diah ora bisa ngomong apa – apa maneh. Dheweke banjur pamit marang Si mboke.

Ing dalan, Diah tetep kapikiran marang Si mboke kang uwis tuwa lan kudu manguripi kaluargane. Diah langsung wae netesake eluh ing matane. Diah nangis amargo dheweke ora biso mergawe apa – apa kanggo si mboke. Lan iling bapake kang tego ninggal kaluwarga kang karonta – ronta iku.

“Diah, a.. a.. anu... Si mbokmu.’
“Kenopo Man Si mbokku?”
“Si mbokmu. Di tabrak montor”
“Apa..?”

Diah oara bisa mandhekake eluh kang netes ing pipine, dheweke banjur mlayu balik lan ndeleng Si mboke kang di tabrak Motor iku.

Diah mlayu karo kesandung – sandung nganti klambine suwek bek getih, amargo kena krikil kang lincip kaya glathi. Sak tekane Diah ing ngarep omah. Dheweke tambah bingung ngenani wong kang sepi lan lawang omahe durung kabukak. Dheweke langsung ndobrak lawang omahe lan meneng sedhelo.

Sorot ing mripate Diah nggambarake bocah kang lagi sedih lan karenyuh. Dheweke ora bisa nahan eluhe maneh nganti semaput wayah dheweke angerteni Si mboke wis di tutupi jarik.

***
Matane Diah kabukak, lan nambahi bingung dheweke, amaego ora ono uwong siji – sijio kang ungguni dheweke. Ora suwe Diah ndelengi kamar PUSKESMAS ing desone iku. Dheweke krungu suara rame kang nyanyekake “Selamat ulang tahun... selamat ulang tahun...” Dheweke lagi eling yen dina iku tanggal 13 Maret, yaiku ulang tahune. Nanging, Diah tambah sedih amargo Si mboke meninggal ing Dino kalahirane.

Suara kuwi mau tambah suwe tambah rame. Lan dumadhakan lawang kamare kabukak, lan banjur mlebu sadulurane Diah. Diah tambah di kagetake karo tekone Si mbok kang isih seger kuwarasan nggawakake lemper jumbo kang di encepake lilin angka 15 ing ndhuwure. Si mbok banjur ngomong “Sepurane Si mbok nggawe kowe nangis kaya ngene. Selamet ulang tahun.” Tangis kang ganti tangis kasenengan, metu saka matane Si mbok lan Diah. “ Matursuwun Mbok” Jare Diah.

TAMAT
Cerita Basa Jawa ( Bojonegoroan )
Saking : Taufik Hardiansyah

puisi " Hitammu Adalah Putihku "


Hitammu adalah putihku...
Hiasi gelapku dengan hitammu
Merubah putihku menjadi hitammu
Menghindar gelap pena terdesit

Hitammu adalah putihku...
Mengalir darah dikedip mata
Mericuh api yang menghantui
Tak mampu halangi langkah emasmu

Hitammu adalah putihku...
Sebagai teladan bijak masa depan
Walau pecah keluarga, pergi sang dipuja
Horas, kembali semangatmu

Hitammu adalah putihku...
Yang ‘kan selalu terniang di keabadian
Yang merekat lem di ruang hatiku
Yang meraup wajah menghapus lelah

Hitammu adalah putihku...
Pinta terucap dari delima
Satu pinta tak terjamahkan
Pinta tinggal tetaplah tinggal

Hitammu adalah putihku..
Yang buat kerinduan terukir
Menggesek damai di relung jantung
Ubah kelam tenggelam dalam







By : Taufik Hardiansyah

Tuesday, May 17, 2011

Tentang Aku



Namaku Taufik Hardiansyah, untuk saat ini aku belajar di SMA NEGERI 1 PADANGAN. Aku tinggal di kab. Bojonegoro JATIM. Teman temanku sering memanggilku Taufik, Peke, dan orang tuaku memanggilku Dian. memang agak aneh, karena aku unya banyak nama panggilan. tapi itu malah membuatku senang. karena orang - orang menyayangiko dengan karakter mereka masing - masing dan ditunjukan dengan beraneka ragamnya panggilanku ini.
Allhamdulilah. gini -gini aku punya banyak prestasi loch. hehehe.. bukan sombong, aku hanya ingin berbagi kebahagiaan dan motivasi. diantaranya : JUARA 1 ESAY SE KABUPATEN BLORA, JUARA 3 BACA PUISI SEKAB. BOONEGORO. JUARA 2 LOMBA MONOLOG SEKAB. BOJONEGORO, JUARA HARAPAN 1 LOMBA CIPTA PUISI SEKAB.BOJONEGORO DAN 10 BESAR LOMBA STORY TELLING SEJATIM, DLL.
jadi untuk semua, jangan takut untuk berkarya ya. yakin kalau kalian pasti bisa.
salah satu impian yang ingin aku wujudkan yaitu menjadi finalis INDONESIAN IDOL. tapi, sampai saat ini belum ada juga. yahh.. sabar aja deh.

Puisi “Si Chaian”


Chaian...
Kau telah ku kenal
Bukan dari kaca, bukan dari suara

Chaian...
Tak mengenal  lelah membakar putih
Membakar putih arang tergores

Chaian...
Kau muncul tiba – tiba di putihku oleh hitammu
Menggores arang yang indah merekah

Chaian...
Desitan kata arangmu
Buat hati rindu nan mendayu

Chaian...
Oh si Chaian...





By : Taufik Hardiansyah.

NASKAH MONOLOG DRAMA JUARA 2 TINGKAT KABUPATEN BOJONEGORO KARYA TAUFIK HARDIANSYAH

Perwatakan        :
-          Ia                            :               Keras kepala.
-          Bapak                    :                Ceroboh.
Latar                      :
-          Di depan rumah.
-          Di ruang keluarga.



SESAL
SAAT ITU IA MELAMUN TERDIAM DI DEPAN RUMAH, BERSAMA SINAR REMBULAN YANG MULAI MENERANG.
Wahai bulan, kerlipkan cahayamu demi aku yang sedang merindukan kemenangan. Aku takut akan jiwaku yang terus menggelap seiring berjalannya detikan jarum jam.
IA MENDENGAR BAPAKNYA MEMANGGIL, DAN IA TERSENTAK.
Hah... hah... Iya pak sebentar, ini lagi asyik – asyiknya.
NAMUN SUARA BAPAK TERDENGAR SEMAKIN KENCANG.
Iya pak, nanti dulu. Bapak nggak suka ya melihat aku sukses nanti.
HENINGPUN MULAI DATANG.
Hahhhh... akhirnya diam juga. Dasar orang tua, bawel. Akukan mau curhat dulu dengan sang rembulan yang tak setiap hari berkenan mendengarku, ia sibuk, harus menerangi setiap malam semua orang. (KEMBALI BERBICARA PADA REMBULAN). Bulan, kamu lihat aku, bisa menjadi sukses atau tidak? Pasti bisa kan? Walau banyak orang yang mengatakan bahwa orang seperti ku tak akan pernah sukses. Tapi aku tetap yakin, aku akan mengunduh kesuksesanku kelak. Dan kamu adalah harapan ku satu – satunya bulan. Di keheningan malang nasibku, tak satupun orang dapat aku percaya untuk menerima curhatku. Tapi kamu beda, kamu adalah teman sejatiku. Biarkan saja bintang iri, toh dia sudah punya banyak teman. Sedang engkau bulan, hanya sendiri seperti aku disini. Sepi, sunyi, hening.
TERDENGAR SUARA PECAHAN PIRING.
Haduh, ada apa itu. Pasti lagi – lagi piring di banting oleh bapak. Setiap aku curhat sama kamu bulan. Bapak terus membanting apapun yang tergeletak di smpingnya. Tanya saja sama pisau yang sejak pagi sudah ada di sana. Heh, kamu di banting bapakku ya? Apa, kau bilang aku gila? Bajingan. Dasar pisau bodoh. Apa, kau akan membalas perbuatanku. Silakan saja. (KEMBALI BICARA PADA REMBULAN). ya sudah bulan aku menemui bapakku dulu ya, sebelum semua benda di lemari kaca habis di makan emosi. (BERTERIAK PADA BAPAKNYA). Iya pak, aku kesana.
SEMBARI BERJALAN IA MENDENGAR BAPAKNYA YANG SEDANG MENGGERUTU TENTANG DIRINYA.
Aku tak menyangka setelah bapak janji  tak akan mengungkit kata – kata itu lagi, kemarin. Ternyata kau desahkan lagi celaan itu. Aku bukan orang gila. Aku bukan orang gila. (RINTIHANNYA SEMAKIN MENGERAS). Aku bukan orang gila. Aku bukan orang gila.
BAPAKNYA MENCOBA JELASKAN KECEROBOHANNYA, DENGAN SOROT MATA PENUH SESAL.
E... nak, kamu mendengarkan pembicaraan bapak? Bukan maksud bapak untuk ungkap hal bodoh seperti itu. Kamu sungguh pintar nak dan buat bapak bangga telah memiliki buah hati sepertimu. Tolong maafkan bapak nak. Bapak hanya seorang hamba Allah yang tiada pernah sempurna dan dipenuhi oleh beban kehilafan. Maafkan bapak nak, Bapak janji tak akan ulangi hal bodoh ini lagi.
IA MENYANGKAL MAAF DARI BAPAKNYA DENGAN TAMPIKAN DINGIN.
Sudah pak. Sudah terlambat, kau telah ingkari janjimu, engkau telah merobek habis kesabaranku, hingga terbesit luka yang saat ini menyiksa batinku. Lebih baik aku pergi saja.
DENGAN CUCURAN AIR MATANYA. IAPUN PERGI BERLALU.
Bulan. Ini tak adil bagiku. Orang tuaku sendiri, menghancurkan hatiku, apalagi orang di luaran sana. Aku tak kuat menahan semua ini. Apa yang harus aku lakukan bulan? Jawab bulan, jawab. Jawab bulan. (MENGAMBIL PISAU DI DEKATNYA). Mungkin ini terbaik untukku. Telingaku telah lelah mendengar celaan, cacian, hinaan, yang selama ini menusuk jantung perasaanku. Kukira dendam yang menyatu dalam kilaumu, dapat membelah nadiku. Aku sendiri yang akan membantumu untuk balas dendammu padaku. (TERDENGAR SUARA BAPAK YANG LEMAH TAK BERDAYA, MENGHALANGI TINDAKAN ANAKNYA YANG TELAH BERULAG KALI MENGAGETKANNYA). Hey, untuk apa bapak kesini? Aku hanya orang gila yang tiada pernah bermakna di hati Bapak. Biarkan aku meraih kesukseanku di akhirat nanti. Pergi kamu. Pergi! (MENODONG PADA BENDA – BENDA DI SEKITARNYA). Apa kalian lihat – lihat? Kamu juga? Kalian ingin menghancurkan hatiku seperti biasa? Silakan, toh aku sudah akan pergi. Jadi, kalian dapat menghinaku sepuasnya. Aku hanya orang gila. (AKHIRNYA PISAU DITUSUKKAN KE PERUTNYA). Ekghhhh.... selamat tinggal semua, sampai jumpa bulan, aku akan segera menyandingimu, disinggahsanamu.
BAPAKNYA MENGHAMPIRINYA DENGAN HISTERIS KHAS ORANG YANG DI TINGGAL PERGI ANAKNYA.
Tidaaaaaaaaak.... Anakku, jangan tinggalkan Bapak. Ibumu telah tinggalkanku dalam kekelaman, jangan. Bapak sungguh menyayangimu, walau semua orang tahu, engkau punya kelainan jiwa. Ya Allah jangan ambil anakku. Jangaaaaaaan....( AYAHNYA IKUT PINGSAN MELIHAT ANAKNYA YANG TELAH PERGI KARENANYA).
...SELESAI...